Wspólnie odkrywaliśmy, że ikona to przestrzeń trzech spotkań: człowieka z Bogiem, człowieka z drugim człowiekiem i człowieka z sobą samym, z trudną prawdą o nim.
Po ukończeniu pracy uczestnicy warsztatów byli zdumieni efektem. Oddanie ręki Duchowi przyniosło skutek!
Każda ikona była inna, mimo że starannie oddawała ten sam wzorzec. Każdy z nas ma inne spojrzenie na świat i na drugiego człowieka i trzeba uczyć się tą odmienność szanować.
Każdy z uczestników napisał kilka zdań o tym, co zostawił w nim ten niezwykły czas wspólnej pracy i modlitwy (listy umieściłem poniżej, a popd nimi zdjęcia z naszych zajęć).
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu! Jak było na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków amen!
więcej tutaj:
www.wlasnieniewiem.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz